Beacon Chain leży u podstaw Ethereum 2.0; przechowuje i zarządza rejestrem walidatorów i koordynuje łańcuchy shardów. Beacon Chain został uruchomiony 1 grudnia 2020 roku w południe UTC.
The Beacon Chain to zupełnie nowy, proof-of-stake blockchain. Można go poetycko opisać jako kręgosłup, który wspiera cały nowy system Ethereum 2.0, bicie serca, które utrzymuje system przy życiu, dyrygent koordynujący wszystkich graczy. Inną dobrą metaforą jest myślenie o Beacon Chain jak o wielkiej latarni morskiej, wznoszącej się nad błękitnym morzem danych transakcyjnych. Nieustannie skanuje, zatwierdza, zbiera głosy i przyznaje nagrody tym, którzy poprawnie poświadczają bloki, odejmuje nagrody tym, którzy nie są online, a także obcina nagrody ETH złośliwym aktorom.

Kluczową funkcją Beacon Chain jest zarządzanie samym protokołem proof-of-stake oraz wszystkimi łańcuchami shardów. Istnieje wiele aspektów: zarządzanie validators i ich stawki, nominowanie wybranego wnioskodawcy bloku dla każdego shard na każdym etapie, organizowanie validators w komitetach do głosowania na proponowanych bloków, stosowanie zasad konsensusu, stosowanie nagród i kar do validators, a także, będąc punktem odniesienia, na którym shards zarejestrować swoje stany, aby ułatwić transakcje cross-shard. Ważne jest jednak to, że łańcuch Beacon nie może uruchamiać inteligentnych kontraktów, do tego służą łańcuchy shardów.
Beacon Chain jest mechanizmem koordynacyjnym nowej sieci, odpowiedzialnym za tworzenie nowych bloków, upewniając się, że te nowe bloki są ważne i nagradzając walidatorów z ETH za utrzymanie bezpieczeństwa sieci. Proof-of-stake od dawna jest częścią mapy drogowej Ethereum i rozwiązuje niektóre słabości blockchainów proof-of-work, takie jak dostępność, centralizacja i skalowalność. Zamiast górników wydatkujących energię na walidację bloków, losowo wybrani walidatorzy (każdy zawierający swoją stawkę 32 ETH) proponują nowe bloki, które są głosowane przez innych walidatorów.

Artykuł pochodzi ze strony KryptoBiblia.pl - słownik kryptowaluty